Elbette çocukların ruh sağlığının korunması kendileri ve aileleri için son derece önemlidir. Bu amaçla, belirsizliği olabildiğince azaltmak ve yeteneklere ilişkin farkındalığı artırmak gerekiyor. Bu iki amaca ulaşmak için travmayı salgınlara adapte ederek travmayı travmatik durumlara uygulamak akıllıca bir yaklaşımdır.
Çocukların ruh sağlığını korumak için:
Çocukların kaygısını kontrol etmenin ilk adımı bilgidir. Bu durumda çocuklarla konuşmanın bazı ilkeleri vardır:
İlk olarak, çocukların soru sorabileceği bir ortam sağlayın.
Sorular, çocukların anlayabileceği şekilde doğru bir şekilde yanıtlanmalıdır.
Koronavirüs yeni bir virüs. Neden olduğu hastalığın adı COVID-19. Doktorlar bunu öğrenmeye devam ediyor. Pek çok insan hasta ama çoğu insan iyi durumda. Her "hasta" bu virüse sahip değil. Ve semptomları olan çocuklar başka hastalıklarla ilişkili olabilir, nadiren hastalanırlar, hasta oldukları belirtilmelidir, hasta olsalar bile kolayca atlatabilirler, ancak yine de hijyene dikkat etmek önemlidir.
Çocukların aynı soruları defalarca sorabileceğini bilmelisiniz.
Çocuklar kendilerine ve sevdiklerine daha fazla önem verirler, bu nedenle sevdiklerinin kimlikleri hakkında da bilgi vermelidirler.
Bu dönemde ev dışında çalışmak zorunda kalan ebeveynler, işten çıktıktan sonra hijyen kuralları gereği çocuklarına sarılmamaları veya öpmemeleri gerektiğini açıklamalıdır.-
Özellikle bu dönemde vardiyalı çalışması gereken sağlık profesyonelleri, evden uzakta nasıl vakit geçirecekleri konusunda endişelenmeden ve güveni sarsmamak için hiçbir bilgiyi saklamadan sorumluluklarını paylaşmalıdır.
Gerçekçi olmayan sözler verilmemelidir. Evde veya okulda güvende olacakları söylenebilir, ancak etrafta kimsenin hastalanmayacağına dair hiçbir garanti verilmemelidir.
Pediatrik hastalar, birçok insanın kendilerine yardım ettiğini ve onlara değer verdiğini bilmelidir.
Çocuklar yetişkinlere bakarak kendilerine uyum sağlayacağından konu ile ilgili yorum ve tepkilere dikkat etmelidir.
Çocuklar, televizyon veya sosyal medyadaki abartılı veya korkutucu haberlere ve yorumlara maruz kalmaktan korunmalıdır. Çocuklar, sosyal medyada duydukları her şeyin doğru olmadığı konusunda bilgilendirilmelidir.
Okulun askıya alınması bir terör olayı olarak görülmemelidir. Çocuklar, evde kalmanın başkalarına fayda sağlayacağını bilmelidir.
Günlük yaşam doğal olarak korunmalıdır.
Çocuklar sınıf arkadaşlarıyla (mümkünse), öğretmenlerle iletişim kurmaları ve video görüşmeleri için dijital cihazları kullanmaları teşvik edilmeli ve desteklenmelidir.
Ebeveynlerin sürekli uyku sorunları var ve korkularını kontrol edemiyorlar
Ayrılamayan çocukların profesyonel / psikolojik yardıma ihtiyacı olabilir.
Çocuk travmalarını incelemek için yaygın olarak kullanılan "Psikolojik İlk Yardım" programının (Psychological First Aid: Field Research Guidelines, 2016) ilkelerine göre çocuk ve ergenlerle iletişim kurarken aşağıdaki noktalara dikkat edilmesi önerilir:
Çocuğun görebileceği yükseklikte oturun,
İlkokul öğrencileri arasında duyguları ifade etmeye ve yaygın duygusal tepkileri belirtmeye yardımcı olun
Çocukların stresini artıracak "korkmuş" gibi kelimeler kullanmayın
Onu anladığınızı anlamasını sağlamak için dikkatlice dinleyin.
Çocukların zorluklarla karşılaştıklarında yaşlarından daha genç davranacaklarını ve bu alışkanlıklara kavuşabileceklerini hatırlayın,
Çocuğun gelişim düzeyine göre dili ayarlayın, çocukların "ölüm" gibi kavramları farklı şekillerde anladıklarını unutmayın,
Çocuklarına yeterince duygusal destek verebilmeleri için bu becerileri ebeveynlerle güçlendirin.
Gençlerle "yetişkinler gibi" iletişim kurarak onların düşünce ve duygularına saygı duyulduğu mesajını iletin,
UNICEF, şimdilik ailelerin "yeni normale" göre yeniden örgütlenmesini tavsiye ediyor. Bu amaçla, ilk adımın sakin ve proaktif kalmak, ikinci adımın ise rutinler oluşturmak olduğunu öne sürdü. Her zaman iyi durumda ve tutarlı bir yapıda olan bir ortamda çocukların kaygıları azalır ve performansları daha iyi olur.
Bu nedenle, çocuklarıyla birlikte evde kalması gereken ebeveynler, günlerini çocuklarıyla oynayacak zamanları, kendi sosyal aktiviteleri için gereken zamanı, kendi iş ve kariyerlerini de kapsayacak şekilde ayarlamalıdır.
Yaşa göre farklılıklar olacaktır. Okul çağındaki çocuklar için, çocuğun diğer faaliyetlere başlamadan önce müfredatını ve diğer sorumluluklarını yerine getirmesi önerilir. 10-11 yaşın üzerindeki çocuklar ve ergenler düzenli faaliyetlere katılmalıdır. Çocukların kendi duygularını tanımlamalarına ve hissetmelerine yardımcı olmalıdır. Okul hayatını kaybetmek özellikle gençler için önemlidir. Okul ortamının kaybedilmesi gençlerin sosyal yaşamını olumsuz etkileyecektir. Gençler kendilerini mutsuz ve endişeli hissedebilirler. Bu duyguların ifade edilmesi teşvik edilmeli ve standartlaştırılmalıdır.
Ebeveynler fikirlerini ve davranışlarını kontrol etmeli; çocuklara ve gençlere aldıkları gerçekçi olmayan bilgileri açıklamalarına yardımcı olmalıdır.
Travmatik Stres Bozuklukları Merkezi (CTSS'nin Covid-19 OutBreak sırasında çocukların evde kalmasına yardımcı olduğu 2020) da evden çıkamayan çocuklar için benzer önerilerde bulundu. Bu öneriler şunları içerir:
-Aileler birlikte planlar yapar, çocuklar uygun olduğunda planlama aşamasına katılır, böylece kendilerini daha yetkin hissederler,
Evde yapılabilecek fiziksel egzersizler planlayın,
-Sağlıklı beslenme, uyku tarzı, uygun hijyen,
Günlük diyet, yatma zamanı, çalışma ve egzersiz alışkanlıklarını oluşturmak ve takip etmek,
-Evinde gerekli yiyecek ve ilaçları bulundurmak,
Oyunlar ve filmler gibi ilginç etkinlikler planlamak, ev işlerine katılarak çocukların yetenek bilincini geliştirmek,
-Pozitif etkiyi sürdürmek,
-Eğer önceden var olan bir etkinlikse, çevrimiçi olarak dini faaliyetler yapmaya devam edin. Ebeveynlerin sabırlı ve hoşgörülü olması,
Gevşeme egzersizleri,
Çocukların çoğu kısa sürede bazı anksiyete, uykusuzluk ve dikkatsizlik belirtileri gösterse de ciddi ruhsal bozuklukları yoktur. Bununla birlikte, daha önce çeşitli ruhsal sorunlar veya travma yaşayanlar, aile sorunları olanlar veya akrabalarını kaybetmiş olanlar, ruhsal bozukluk riski daha yüksektir.
-Tütün ve alkol kullanımını azaltmak,
Belirtiler iki haftadan uzun sürerse profesyonel destek gerekebilir. Bu semptomlar ebeveynler ve diğer bakıcılar tarafından takip edilmelidir.
Yaşa göre görülebilen belirtiler:
• Okul öncesi çağındaki çocuklar: Azalan davranış ve beceriler, ebeveynlere aşırı bağlanma, ayrılık eksikliği, uyku sorunları, iştahsızlık, korku, yatak ıslatma, zararlı davranışlar, yabancılardan aşırı korku, bilinmeyen ağrı, konuşma sorunları.
• Okul çocukları: huzursuzluk, saldırganlık, aşırı uyum, kabuslar, ciddi konsantrasyon sorunları, beklenen etkinlikleri gerçekleştirememe, yaşa ve bilişsel gelişim düzeyine göre çocukların davranışlarını gösterme.
• Ergenler arasında: Bu döneme özgü birçok duygusal ve fiziksel değişiklik devam ederken, popüler ve zorunlu evde kalışlar birçok soruna neden olabilir.
Bazı gençler bu sorunu tamamen reddedebilir ve hayatlarını değiştirmeyi reddedebilir. Uyku ve yeme sorunları, aşırı huzursuzluk, saldırganlık, geri çekilme, üzüntü, yoğun anksiyete, vücut ağrısı, davranış sorunları ve alkol tüketimi gibi riskli davranışlar.
Daha önce psikiyatrik tanı almış çocuk ve ergenlerin tedavisine doktor kontrolünde devam edilmesi veya düzenlenmesi çok önemlidir. Bazı durumlarda, tedavi bir doktor tarafından sonlandırılabilir ve birçok çocuk ve ergende, artan iç problemler (anksiyete ve depresyon gibi) nedeniyle, ilaç dozunun yeniden ayarlanması gerekir. Buna ek olarak, psikoterapi hizmeti alan danışanlar, uzaktan ve çevrimiçi tedavi bile olsa tedaviye devam etmelidir.
Sevilen biri öldüğünde:
"Psikolojik İlk Yardım" programı ("Psikolojik İlk Yardım: Saha Araştırma Rehberi", 2016) COVID-19 salgını sırasında akrabaları öldürüldüğünde çocuklara ve gençlere nasıl bilgi ve destek sağlanacağına dair bazı pratik önerilere sahiptir:
-Sevdiklerini kaybetmiş çocuklarla temasa geçtiğinizde kişisel keder sürecinin farklı olduğunu unutmamalısınız.Keder sürecinde saygı duymak, dikkatli olmak ve hoşgörülü olmak önemlidir.
-Çocuklara ve aile üyelerine yas sürecinin "normal" olmadığı vurgulanmalıdır.
-Bireyler geçirdikleri sürecin normal ve anlaşılır olduğu konusunda bilgilendirilmeli, kayıp kişiden ismiyle bahsedilmeli, yalnızlık, üzüntü ve öfkenin devam edebileceğine dikkat çekilmeli ve belirtiler uzun süre devam ederse tavsiye edilmelidir. bir uzmanla tanışmak- Önerilen ifadelerden biri şudur: "Her aile ferdinin bizzat tecrübe ettiğini ve taziyelerini dile getirdiğini bilmek önemlidir. Bazıları çok ağlar, bazıları hiç ağlamaz. Aile üyeleri, yanlış bir şey yaptıklarını veya kaybolmuş gibi hissettiklerini düşünerek bunalıma girmemelidir. Önemli Önemli olan, herkesin duygularına saygı duymak ve önümüzdeki günlerde birbirlerine yardım etmektir. "
- "Nasıl hissettiğini biliyorum, şimdi daha iyi bir yerde, bu zaman, en azından çok fazla acı çekmedin, bununla başa çıkacak kadar yeteneğin var, zamanla daha iyi hissedeceksin, hayatta kalman çok önemli, Tüm kaderinizi yaptınız, artık tüm nedenlere sahip olamazsınız, evdeki adam sizsiniz, eğer başkaları bu ifadeleri kullanırsa, onlara dikkatli davranmanız, ancak bu açıklamaları başlatmamanız tavsiye edilir. Çocukların ve ergenlerin ölüm anlayışları yaşa ve kültüre göre değişir. Okul öncesi çocuklar, ölümün kalıcı olduğunu anlamayabilir ve gerçek ölüm koşullarını anlamak için yardıma ihtiyaç duyabilir ("artık nefes alamaz, hareket edemez, acı hissedemez"). İlkokul öğrencileri ölülerin dönüşünü özleyerek "hayalet benzeri" bir deneyim yaşayabilir. Ergenler arasında ölüm, okulla ilgili sorunların yanı sıra öfke ve dürtüye neden olabilir.
Aileye verilebilecek öneriler arasında;
-Çocuklar sevileceklerine ve bakılacaklarına dair güven duysun,
-Çocuğunuzun olanlar hakkında konuşmaya hazır olduğuna dair işaretlere açık olun,
-Çocuğunuz konuşmak istemiyorsa lütfen onu utandırmayın veya içeride hissettirmeyin,
konuşması için ısrar etmeme,
- sorulara kısa, dürüst ve yaşa uygun yanıtlar verme,
- ölüme onların bir hatasının neden olmadığını veya bunun bir ceza olmadığını açıklama,
- yargılamadan duygularını dinleme,
- çocuğun sorularına tekrar tekrar yanıt vermeye hazır olma,
- eğer bir sorunun yanıtını bilmiyorsa bunu dürüstçe söyleme yer almaktadır.
Örneğin şu ifadeler kullanılabilir “Herkesi kurtarmak için elimizden geleni yaptık. Deden hayatta olduğumuzu bilseydi çok sevinirdi. Sen yanlış hiçbir şey yapmadın”.
Konuşmakta ısrar etme
-Sorulara kısa, dürüst ve yaşa uygun cevaplar verin,
-Ölümün kendi hatalarından kaynaklanmadığını ve bunun bir ceza olmadığını açıklayın,
- Duygularınızı yargılamadan dinlemeyin,
-Sorunun cevabını bilmiyorsa dürüst ifadeye ekleyin.
-Çocuğun sorularını tekrar tekrar yanıtlamaya hazır olun,
Örneğin, şu cümleyi kullanabilirsiniz: "Herkesi kurtarmak için elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz. Büyükbabanız hala hayatta olduğumuzu bilirse, çok mutlu olacak. Yanlış bir şey yapmadınız."
SONUÇ:
Çocukları ve ergenleri korumak, bilgilendirmek, dürüst ve açık olmak, bilgi kaynaklarını kontrol etmek, rutinler oluşturmak, sağlıklı yaşam alışkanlıklarını sürdürmek, ebeveynler için rol model olmak ve hatta telefon veya internet aracılığıyla sosyal ilişkileri sürdürmek, dinlemek, anlamak ve olası duyguları desteklemek özetlenebilir. Ruhsal bozuklukların gelişimine karşı tetikte olmak ve mevcut sorunların tedavisinin devam etmesini sağlamak.
Reviewed by Psk. Erol Yıldırım
on
Ocak 26, 2021
Rating:
Hiç yorum yok: